De Systeemtherapie van Bert Hellinger is een psychotherapiemethode die ervan uitgaat dat mensen afhankelijk zijn van de familiesystemen waarin ze leven. Deze systemen beïnvloeden onze relaties, ons gedrag en onze perceptie van de wereld. De gezinssetting van Bert Hellinger is een techniek die kennis van sociale systemen gebruikt om patiënten te behandelen. In de rest van dit artikel zullen we proberen antwoord te geven op de vraag: wat is systeemtherapie? We zullen verschillende aspecten van deze methode bekijken, waaronder de geschiedenis, principes, doelen en voordelen.
Bert Hellinger – wie was hij?
Bert Hellinger is een vooraanstaande Duitse psychotherapeut wiens werk zich voornamelijk richtte op gezinstherapie. Hij werd geboren in 1925 en trad op 16-jarige leeftijd toe tot een jezuïetenorde. Na een studie filosofie en theologie studeerde hij psychologie en pedagogie voordat hij in 1966 doorbrak in gezinstherapie door een combinatie van psychologie en filosofie te gebruiken. Zijn methode van gezinstherapie, familieopstellingen genaamd, was gebaseerd op het idee dat het belangrijk was dat alle gezinsleden betrokken en geïntegreerd waren.
In de loop der jaren ontwikkelde Bert Hellinger een systeem van filosofie dat de basis werd van zijn gezinstherapie. De theorie is gebaseerd op een aantal kernprincipes, die bekend staan als de Hellinger principes. Elk van deze principes gaat over de wederzijdse invloed van gezinsleden op elkaar. Het eerste principe stelt dat alle gezinsleden belangrijk en gewaardeerd moeten zijn, ongeacht hun houding ten opzichte van het leven. Het volgende principe stelt dat familieleden toegewijd moeten zijn aan hun afkomst en respect moeten hebben voor iedereen die deel uitmaakt van die familie.
Bert Hellinger was co-facilitator van vele conferenties en trainingen en deelde zijn kennis met anderen. Zijn doel was om zijn theorie naar anderen te brengen en hen te helpen de principes ervan te begrijpen. In zijn werk stelde hij een aantal hulpmiddelen voor die in gezinstherapie gebruikt kunnen worden om gezinsleden te helpen hun kracht en respect terug te krijgen.
Bert Hellinger was een eminent psychotherapeut die een grote invloed had op de hedendaagse benadering van gezinstherapie. Zijn theorie en filosofie worden vandaag de dag nog steeds gebruikt en zullen zeker ook toekomstige generaties beïnvloeden.
Hellingeriaanse instellingstherapie – wat zijn instellingen?
Hellinger setting therapie is een systeem van psychotherapie ontwikkeld door Bert Hellinger, een Duitse psychoanalyticus en psychotherapeut. Het is een holistische systeemtherapie die rekening houdt met familiedynamiek en de relaties tussen familieleden. Het doel van de therapie is het herstellen van harmonie en evenwicht in het gezin.
De hellinger setting is een therapeutische methode waarbij de therapeut een gezinssetting gebruikt om de therapie uit te voeren. De setting wordt gemodelleerd door geselecteerde patiënten of hun ‘vertegenwoordigers’, die rondom de therapeut zijn opgesteld. Door middel van de setting kan de therapeut verborgen aspecten van familiedynamiek blootleggen die de relaties tussen familieleden kunnen verstoren.
Hellinger settings gebruiken de psychologische en emotionele verbindingen tussen familieleden om blokkades en uitdagingen in familierelaties bloot te leggen. De therapeut gebruikt zijn intuïtie en observeert hoe mensen elkaar beïnvloeden. Vervolgens moedigt ze hen aan om zich met elkaar te verzoenen om de energie te laten stromen en de therapie te voltooien. Hellinger settings zijn effectief bij relatieproblemen, trauma’s en psychologische problemen.
Therapie met Hellinger settings kan je helpen om een beter begrip te krijgen van familiedynamieken en hun invloed op de geestelijke gezondheid. Het is een effectieve therapeutische methode die door veel psychotherapeuten wordt gebruikt om met gezinnen en groepen te werken. De methode wordt veel gebruikt in psychotherapie, in vele culturen over de hele wereld.
Hoe ziet het Hellinger setting proces eruit? Vertegenwoordiging, supervisie
Het Hellinger setting proces, ook wel settings genoemd, zijn de methodes van Bert Hellinger die gebruikt worden in de systeemtherapie, die gericht is op verandering die plaatsvindt in de ruimte van onderlinge relatie tot elkaar. Hellinger settings worden gebruikt om complexe familieproblemen, verbroken familierelaties of de natuurlijke orde in een groep te verhelderen.
De representant of vertegenwoordiger speelt een sleutelrol in het Hellinger setting proces, omdat ze symbolisch gezien worden als vertegenwoordigers van verschillende gezins- of groepsleden. De representant vertegenwoordigt onder andere de sterke emoties en stemmingen die in de familie voorkomen, en vervolgens proberen de deelnemers de rust te hervinden door uit te sluiten wat niet in overeenstemming is met de natuurlijke orde.
De systemische settings van Bert Hellinger worden uitgevoerd door therapeuten of supervisors die de deelnemers ondersteunen bij het opbouwen van een therapeutische relatie. Deelnemers leren hoe ze hun verbeelding kunnen gebruiken om een beeld van het gezin te creëren en hun psychodrama te verkennen. Aan het eind van de sessie hebben de deelnemers de mogelijkheid om te begrijpen hoe Hellingeriaanse systeemtherapie hen kan helpen om problemen op te lossen en hun doelen te bereiken.
Veronderstellingen van Bert Hellingers gezinssettings
Het uitgangspunt van de Hellinger-therapie is dat uit de lichamen van familieleden de settings het wezenlijke psychologische populisme onthullen. De aannames van de settings zijn zeer eenvoudige maar effectieve hulpmiddelen die ontleend zijn aan pedagogie en psychologie. Tijdens een setting worden deelnemers betrokken bij een gebeurtenis uit het verleden en een verklaring komt snel en spectaculair naar boven. Het proces gebruikt het principe dat vertegenwoordigers van de levenden en de doden worden gekozen om echte familieleden te worden. Op deze manier wordt verondersteld dat wat aan de basis ligt van het probleem aan het licht komt. Net als bij andere therapieën hangt de effectiviteit van Hellingers settings grotendeels af van de tevredenheid van de persoon direct na de sessie, en ook van wat er na zes maanden met de persoon gebeurt – het is niet bekend of de problemen terugkeren of dat de persoon in een permanente staat van gezondheid blijft. De settings van Bert Hellinger doen denken aan het fenomeen van sekteverwarring, maar ze zijn eerder gebaseerd op psychologie dan op religie.
Kritiek op therapie met gezinsinstellingen
Therapie met gezinsinstellingen, ook bekend als systemische instellingen, wordt algemeen erkend als een van de meest effectieve behandelingen. Het is een methode die helpt om de bron van het probleem op een diep niveau te identificeren en wordt beschouwd als een stap in de richting van optimale verandering. Met behulp van familiesettingstherapie kan de patiënt kijken naar zijn relaties met andere mensen en een rollenspel spelen met familieleden in een specifieke gebeurtenis die verband houdt met de familiale omgeving.
Desondanks hebben veel onderzoekers hun bezorgdheid geuit en kritiek geuit op de gezinssettingstherapie, omdat ze beweren dat deze gebaseerd is op een filosofie en pedagogie die door geen van deze oriëntaties wordt erkend. Volgens hen zijn gezinsinstellingen meer bezig met de orde tussen gezinsleden dan met het goed functioneren van het individu. Veel psychotherapeuten stellen dat de moderne psychologie rekening moet houden met de lichaamssignalen en ervaringen van de patiënt voordat ze met therapie in gezinsinstellingen gaat werken. Dan, en alleen dan, kan het niet langer worden gezien als een hulpmiddel om orde te scheppen tussen gezinsleden, maar eerder als een hulpmiddel om het individu te genezen.
In 2022 produceerde het Netflix platform de serie The Other Self, die het verhaal vertelt van de family settings methode.
