Klassieke conditionering in de psychologie is een leertechniek waarbij nieuwe betekenissen of reacties worden toegekend aan stimuli die voordien niet geassocieerd werden. Het werd in 1904 geïntroduceerd door de Rus Ivan Pavlov als resultaat van zijn observaties bij apen. Klassieke conditionering is een van de belangrijkste hulpmiddelen geworden in de gedragspsychologie en wordt gebruikt in gedragstherapie.
Wat is klassieke conditionering? Definitie van het concept
Klassieke conditionering is een leerproces waarbij een reactie op een specifieke stimulus wordt opgewekt door een andere, voorheen niet herkende stimulus. Het is een soort reactie op een stimulus die aangeleerd wordt als gevolg van herhaalde blootstelling aan en reactie op de stimulus. Klassieke conditionering is een van de belangrijkste hulpmiddelen geworden in de gedragspsychologie en wordt gebruikt in gedragstherapie.
Wat is klassieke conditionering?
Klassieke conditionering is een proces waarbij een reactie op een specifieke stimulus wordt opgewekt door een andere, voorheen niet herkende stimulus. De basis van klassieke conditionering is het toekennen van nieuwe betekenissen of reacties aan stimuli die voorheen niet geassocieerd werden. Het is een manier van leren waarbij een persoon of dier leert dat een stimulus die voorheen geen bepaalde respons opriep, nu geassocieerd kan worden met een bepaalde respons.
Klassieke conditionering – elementen
Klassieke conditionering heeft drie elementen: een stimulus, een respons en een reactie. De uitlokkende stimulus is een situatie of object dat een specifieke reactie bij een persoon of dier veroorzaakt of uitlokt. Een reactie is de reactie die wordt uitgelokt door de uitlokkende stimulus. Een respons is aangeleerd gedrag dat wordt uitgelokt door de stimulus.
Het experiment van Pavlov en klassieke conditionering
Klassieke conditionering werd voor het eerst beschreven door de Rus Ivan Pavlov, die een experiment uitvoerde op apen. Tijdens het experiment ontdekte Pavlov dat apen getraind konden worden om te reageren op het geluid van een bel door ze een specifieke snack te geven. Na verloop van tijd ontdekte Pavlov dat de apen begonnen te reageren op het geluid van de bel, ook al werd er geen snack gegeven. Deze ontdekking leidde tot de theorie van klassieke conditionering.
